Są to języki obejmujące języki indoeuropejskie, ale którymi dawniej posługiwali się Bałtowie, głównie na terenie od ujścia Wisły aż po południowe tereny dzisiejszej Estonii. Większość z nich już po prostu wymarła. Pozostały tylko nieliczne ich odmiany. Posługuje się nimi około pięć milionów osób, głównie na terenie Litwy i Łotwy. Dzieli się je głównie na dwie grupy, a mianowicie na języki: zachodniobałtyckie oraz wschodniobałtyckie. W skład pierwszych wchodzą: galindyjski, pruski i jaćwieski, czyli wszystkie wymarłe. Z kolei do drugiej grupy należą języki: kuroński i Zegalski (wymarłe), a także seloński (posługuje się nim siedem osób), jak i litewski, łotewski i żmudzki.