Jeśli chodzi o jedną z najbardziej prawdopodobnych teorii dotyczących budowy czerwonej planety (tak bowiem nazywać będziemy powszechnie marsa), to głosić będzie ona, że planeta ta składa się ze stałego jądra, którego promień wynosi prawie dwa tysiące kilometrów, w skład którego wchodzić będzie przede wszystkim żelazo oraz nikiel. Jest ono otoczone specjalnego rodzaju skalistym płaszczem. Powierzchnia planety stanowiona jest natomiast przez stosunkowo cienką, około kilkudziesięciokilometrową, skorupę, która w większości składała będzie się z krzemu, a oprócz niego także z żelaza i wielu, wielu innych związków, którym zawdzięczać będzie swój charakterystyczny kolor. Na marsie występuje pojedyncze pole magnetyczne, jest one więc różnym od tego ziemskiego. Planeta oprócz tego posiadać będzie słabe pola o charakterze lokalnym. Obserwacje, które dokonywane były przez jedną ze sond, wykazały, że w skorupie czerwonej planety znajdować będą się pasma położonych na przemian i posiadające przeciwną biegunowość magnetyczną względem siebie. Podczas misji na marsa, gdzie sonda opportunity wylądowała na jego powierzchni odkryć udało się obecność małych kulek hematytowych, których średnica wynosi około kilku milimetrów. Przypuszczalnie powstawały one w środowisku wodnym, co miało miejsce miliardy lat temu. Oprócz tego udało się odkryć minerały posiadające w sobie siarkę, brom oraz żelazo. Dzięki tym obserwacjom udało się określić, że kiedyś na tychże powierzchniach występować musiała woda, istnieją więc podstawy że na marsie mogło już istnieć, czy też nadal istnieje życie, jednak nie udało się go odkryć – są to z drugiej strony bardzo daleko wysunięte i śmiałe hipotezy.