Warunki do wytworzenia się życia na powierzchni Wenus z pewnością są utrudnione, gdyż temperatura będzie oscylowała w jej obrębie w okolicach pięciuset stopni Celsjusza, a w niektórych przypadkach nawet ją przekraczała, będzie więc wyższą niż temperatura topnienia ołowiu. Różnice pomiędzy stroną dzienną oraz nocną są małe i nie przekraczają kilkudziesięciu stopni. Pomimo tego, iż Wenus znajduje się od słońca kilkukrotnie dalej niż Merkury jest najgorętszą z planet w całym układzie słoneczny. Tak wysoka temperatura wywołana efektem cieplarnianym, spowodowana będzie blokowaniem emisji promieniowania cieplnego przez specyficzne związki chemiczne w atmosferze tejże planety. Szacuje się obecnie, że maksymalne możliwe temperatury mogą sięgać nawet powyżej sześciuset stopni, gdyż w momencie rozgrzewania się atmosfery będzie ona wypromieniowywała więcej ciepła. Być może takowa sytuacja zaistniała już w całej historii planety. Ciekawą konsekwencją tego będzie przede wszystkim fakty, że w takowym momencie chmury ulegają rozproszeniu i odsłaniają powierzchnię planety. Po ochłodzeniu chmury pojawiają się natomiast ponownie. Efekt cieplarniany zachodzący na powierzchni planety, zaistnieć mógł na kilka różnych sposobów. Pierwsza z teorii będzie mówiła, że planeta nigdy nie posiadała oceanów, które mogłyby wchłaniać dwutlenek węgla. Oprócz tego jego ilość wzrastała cały czas z powodu wzmożonej aktywności wulkanicznej planety.